پیش بینی رفتار توده سنگ در برگیرنده تونل دسترسی تونل انتقال آب کرمان

کلمات کلیدی :

تونل دسترسی . مچاله شوندگی . عدد توده سنگ . روش تجربی . روش تجربی تحلیلی

سیزدهمین کنفرانس تونل ایران (1398)

برای دانلود به ادامه مطلب بروید

تعيين سيستم نگهداري و تحليل پایداري مغار نيروگاهی سد پيرتقی با استفاده از روش هاي تجربی و عددي

چكيده
ساختگاه سد و نیروگاه پیرتقی در فاصله حدودا 55 کیلومتری شرق میانه و 55 کیلومتری جنو بغرب خلخال بر روی رودخانهقزل اوزن در استان اردبیل واقع گردیده است. یکی از پارامترهای مهم که معمولاً در تحلیل پایداری مغار مورد توجه قرار می گیرد،میزان جابجایی و نرخ کرنش در اطراف سازه زیرزمینی است. با برآورد میزان جابجایی در اطراف فضای زیرزمینی می توان به پایداری ویا عدم پایداری سازه موردنظر دست یافت.در این مقاله تحلیل پایداری و تمهیدات سیستم نگهدارنده برای مغار، بر اساس دو روش تجربی و عددی مورد بررسی قرار گرفت. درروش تجربی از سه سیستم طبقه بندی RMR طبقه بندی ژئومکانیکی توده سنگ Q شاخص کیفی تونل بری و روش روسی VNIMIبرای برآورد کیفیت توده سنگ های دربرگیرنده مغار و برآورد سیستم نگهدارنده مقدماتی استفاده گردید. در روش عددی از نرم افزارالمان مجزا سه بعدی 3DEC جهت مدل سازی عددی استفاده شده است و تغییر شکل ها از نوع الاستیک و به مقدار بسیار کوچکمورد تائید قرار گرفت. مقایسه نگهداری های پیشنهاد شده از سیستم های رده بندی با نگهداری اجرا شده در عمل نشان می دهد کهروش های RMR و Q تا حدودی محافظه کارانه و با در نظر گرفتن ضریب ایمنی بالا عمل می کنند. در حالیکه روش VNIMI با درنظر گرفتن عمر مغار تا زمان لاینینگ نهایی، نگهداری سبک تری را پیشنهاد می کند. همچنین بر اساس اطلاعات بدست آمده و با درنظر گرفتن شرایط اجرا به نظر می رسد )بر اساس قضاوت مهندسی از کلیه داده ها(، سیستم نگهدارنده بهینه شامل نصب پیچ سنگتمام تزریق با شاتکریت به همراه تور فلزی است که شرایط پایداری مناسبی را فراهم می آورد.

واژه هاي کليدي:

مغار نیروگاهی . سیستم نگهداری . 3DEC . روش تجربی . RMR . Q . VNIMI

سومین کنفرانس منطقه ای و دوازدهمين کنفرانس تونل ایران (1396)

تعيين سيستم نگهداري و تحليل پایداري مغار نيروگاهی سد پيرتقی با استفاده از روش هاي تجربی و عددي

چكيده
ساختگاه سد و نیروگاه پیرتقی در فاصله حدودا 55 کیلومتری شرق میانه و 55 کیلومتری جنو بغرب خلخال بر روی رودخانهقزل اوزن در استان اردبیل واقع گردیده است. یکی از پارامترهای مهم که معمولاً در تحلیل پایداری مغار مورد توجه قرار می گیرد،میزان جابجایی و نرخ کرنش در اطراف سازه زیرزمینی است. با برآورد میزان جابجایی در اطراف فضای زیرزمینی می توان به پایداری ویا عدم پایداری سازه موردنظر دست یافت.در این مقاله تحلیل پایداری و تمهیدات سیستم نگهدارنده برای مغار، بر اساس دو روش تجربی و عددی مورد بررسی قرار گرفت. درروش تجربی از سه سیستم طبقه بندی RMR طبقه بندی ژئومکانیکی توده سنگ Q شاخص کیفی تونل بری و روش روسی VNIMIبرای برآورد کیفیت توده سنگ های دربرگیرنده مغار و برآورد سیستم نگهدارنده مقدماتی استفاده گردید. در روش عددی از نرم افزارالمان مجزا سه بعدی 3DEC جهت مدل سازی عددی استفاده شده است و تغییر شکل ها از نوع الاستیک و به مقدار بسیار کوچکمورد تائید قرار گرفت. مقایسه نگهداری های پیشنهاد شده از سیستم های رده بندی با نگهداری اجرا شده در عمل نشان می دهد کهروش های RMR و Q تا حدودی محافظه کارانه و با در نظر گرفتن ضریب ایمنی بالا عمل می کنند. در حالیکه روش VNIMI با درنظر گرفتن عمر مغار تا زمان لاینینگ نهایی، نگهداری سبک تری را پیشنهاد می کند. همچنین بر اساس اطلاعات بدست آمده و با درنظر گرفتن شرایط اجرا به نظر می رسد )بر اساس قضاوت مهندسی از کلیه داده ها(، سیستم نگهدارنده بهینه شامل نصب پیچ سنگ تمام تزریق با شاتکریت به همراه تور فلزی است که شرایط پایداری مناسبی را فراهم می آورد.

واژه هاي کليدي :

مغار نیروگاهی . سیستم نگهداری . 3DEC . روش تجربی . RMR . Q . VNIMI

دوازدهمين کنفرانس تونل ایران (1396)

تخمین آب ورودي به تونل با استفاده روش هاي تحلیلی و تجربی (مطالعه موردي: تونل انتقال آب از بند انحرافی چهل چاي به پشت سد نرماب)

خلاصه
حفر تونل هاي انتقال آب یکی از مشکلترین انواع حفاري تونل ها است. از جمله مواردي که در این نوع تونل ها باید به دقت مورد توجه قرار گیرد، خطر هجوم آب زیرزمینی به درون تونل در مناطق کارستی، گسلی و خرد شده و در زیر تراز آب زیرزمینی می باشد. تونل انتقال آب چهل- چاي بخشی از پروژه سد مخزنی نرماب و توسعه منابع آب رودخانه هاي نرماب، چهلچاي و خرمالو در استان گلستان است. این تونل آب رودخانه چهلچاي را به پشت سد نرماب منتقل خواهد کرد. این تونل از مسیري با لیتولوژي هاي مختلف، زون هاي خردشده وگسلی عبور خواهد کرد و به جز در پورتالهاي ورودي و خروجی در زیر تراز آب قرار دارد. لذا ضروري است که مقدار جریان آب ورودي در بخش هاي مختلف به داخل تونل حتی المقدور پیش بینی و در ملاحظات حفر تونل در نظر گرفته شود. در این مقاله با استفاده از روش هاي تحلیلی و تجربی مقدار آب ورودي به تونل برآورد شده و نتایج آن براي مقاطع مختلف در مسیر تونل ارائه شده است.

کلمات کلیدي:

آب ورودي، تونل چهلچاي، روش تجربی، روش تحلیلی، آب زیرزمینی

نویسندگان :

مرتضی رمضانی ، غلامرضا لشکري پور ، محمد غفوري ، صادق طریق ازلی

دومین کنفرانس ملی سازه - زلزله - ژئوتکنیک (1391)

تحلیل پایداری شفت پنستاک انتقال آب سد سردشت به کمک روش های تجربی و عددی (FLAC 3D)

کلمات کلیدی :

تحلیل پایداری ، شفت پنستاک ،  FLAC 3D ، روش تجربی

دهمین کنفرانس ملی تونل (1392)

تحلیل پایداری تونل کوهرنگ سه به روش تجربی وعددی با استفاده از نرم افزار PHASE 2

با توجه به اهمیت طراحی تونل ها و فضاهای زیرزمینی، پایداری تونل کوهرنگ سه که به منظور آب رسانی از زاینده رود احداث شده با روش های تجربی وعددی تحلیل و بررسی شده است. تلاش های بسیار زیادی در رابطه با بیان مکانیزم تغییر شکل ها و کمی نمودن رفتار زمین با مدل های تحلیلی و عددی و مقایسه آنها با تئوری شده است. البته مطالعات نظری در طراحی تونل در تشخیص عوامل موثر در رفتار زمین بسیار مهم بوده و برای انتخاب وطراحی وسیله نگهداری تونل هنوز به تجربه های بسیاری نیاز است ومطالعات نظری به تنهایی کفایت نمی کند. دراین مقاله پایداری دو مقطع عرضی در متراژ 4000 و 5500 تونل کوهرنگ سه با استفاده از روش های تجربی RQD ، RMR ، Q و نرم افزار phase2 بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که در متراژ 3700 تا 5000 به روش Q تونل پایدار و به روش RMR و RQD تونل ناپایدار است. در متراژ 5000 تا 6700 به روش Q و RQD تونل پایدار و به روش RMR تونل ناپایدار است. همچنین با مدل سازی تونل مذکور به روش عددی درمقاطع 4000 و 5500 متری ضریب ایمنی در حدود یک بوده که با نتایج روش تجربی RMR هماهنگی بیشتری دارد.

واژه های کلیدی:

تونل کوهرنگ سه، پایداری تونل، روش تجربی ، جا به جایی ، نرم افزار phase2

نویسندگان :

علی بهارلو

حسن بخشنده امنیه

چهارمین کنفرانس مکانیک سنگ ایران (1390)

ارزیابی و مقایسه احتمال وقوع گسیختگی های سنگی براساس روش های تجربی و سینماتیک

وقوع پدیده شکست در دامنه های سنگی طبیعی و مصنوعی همچون معدن روباز و ترانشه های جاده ای از مهمترین مشکلاتی است که از دیرباز گریبان گیر اینگونه پروژه ها بوده است. پروژه معدن سنگ آهن چادرملو که تحت تاثیر فعالیت های تکتونیکی گسل چادرملو، دارای دیواره های سنگی گاملاً خرده شده می باشد عنوان موردی است که در این بررسی به تحلیل گسیختگی های دیواره غربی آن بر اساس روشهای تجربی و سینماتیکی پرداخته شده است. نتایج بدست آمده از این بررسی بر اساس روش های تجربی ( SMR ) و سینماتیکی نشان میدهد که حضور سطوح گسلی متعدد و درز و شکستگی های فراوان در پیکره توده سنگ، موجب تشکیل گسیختگی های صفحه ای و گوه افراوانی در دیواره معدن خواهد شد. علاوه بر این، مطالعه و مقایسه بین نتایج حاصله از دو روش همخوانی خوبی را بین داده های بدست آمده ازروش های تجربی و سینماتیک را نشان می دهد.

 واژه های کلیدی:

معادن روباز، گسیختگی، روش تجربی و سینماتیک.

نویسندگان :

مهدی رسولی ملکی 

محمد ماهیار

چهارمین کنفرانس مکانیک سنگ ایران (سال 1390)

بررسی پتانسیل مچالهشوندگی و مخاطرات ژئوتکنیکی ناشی از آن در توده های سنگی مسیر تونل انتقال آب آزاد (قطعه اول) به دشت دهگلان قروه

مچالهشوندگي عبارت است از برش وابسته به زمان سنگ كه منجر به حركت سنگ های درونگير به سمت تونل مي شود. در این مقاله به منظور بررسي پتانسيل مچاله شوندگي در مسير تونل انتقال آب آزاد (قطعه اول) به دشت دهگلان قروه از دو روش تجربي و دو روش نيمه تجربي استفاده شده است. نتایج روش های تجربي، پتانسيل وقوع مچاله شوندگي رد كرده است ولي در مقابل نتایج روش های نيمه تجربي وقوع مچاله شوندگي حتمي را پيش بيني مي نماید. با توجه به اینکه مسير تونل انتقال آب آزاد از زون فعال سنندج سيرجان عبور مي كند و روش نيمه تجربي علاوه بر ضخامت روباره، مقاومت توده های سنگي و كرنش جداره تونل را نيز در نظر  مي گيرد، لذا نتایج روش نيمه تجربي از دقت بالاتری برخوردار بوده و پتانسيل وقوع مچاله شوندگي برای مسير تونل انتقال آب آزاد وجود دارد.

کلمات کلیدی:

مچاله شوندگی، تونل آزاد (قطعه اول)، کرنش جداره تونل، روش تجربی، روش نیمه تجربی

نویسندگان :

سید داود محمدی (عضو هیات علمی گروه زمین شناسی، دانشگاه بوعلی سینا همدان)

حیدر فتحی (کارشناس ارشد معدن، مهندسین مشاور طاها)

هانا مرادی سلیمی (دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی مهندسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان)

دومين كنفرانس ملي مهندسي ژئوتکنيک ایران (1393)